شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد
                                                          فریبنده زاد و فریبا بمیرد
شب مرگ تنها نشیند به موجی
                                                          رود گوشه ای دور و تنها بمیرد
در آن گوشه چندان غزل خواند آن شب
                                                          که خود در میان غزل ها بمیرد
گروهی بر آنند که این مرغ شیدا
                                                          کجا عاشقی کرد ? آنجا بمیرد
شب مرگ از بیم آ نجا شتابد
                                                          که از مرگ غافل شود تا بمیرد
من این نکته گیرم که باور نکردم
                                                          ندیدم که قویی به صحرا بمیرد
چو روزی ز آغوش دریا بر آمد
                                                          شبی هم در آغوش دریا بمیرد
تو دریای من بودی آغوش وا کن
                                                          که می خواهد این قوی زیبا بمیرد